Het wapenschild van schellebelle

Oorspronkelijk werd een afbeelding van het afgehakte hoofd van Joannes De Doper op een schotel, met randschrift “Parochiale kerk van Schellebelle”, als gemeentezegel gebruikt.

Sinds 1681 is Joannes De Doper de patroonheilige van de parochie Schellebelle.

Deze zegel berust thans in de Koninklijke Bibliotheek onder het nummer 4.373: “Segel v. Schellebelle en Wansele”.

Na de Belgische onafhankelijkheid werd de afbeelding vervangen door een gekroonde leeuwenkop met randschrift ”Gemeente Schellebelle - Oost-Vlaanderen”.

Op 11 december 1929 besliste de gemeenteraad om de toestemming te vragen om het geslachtwapen van de familie Bette  als gemeentewapen te mogen gebruiken: Aangezien de Heerlijkheid van Schellebelle, gedurende ongeveer 150 jaren in het bezit geweest is der familie Bette;            Vraagt de gemeenteraad van de Bevoegde Overheid de wapens der familie Bette te mogen toekennen aan de gemeente; (75318)

Deze familie was gedurende de laatste eeuwen (minstens 250 jaar en niet 150 jaar zoals verkeerdelijk in de  aanvraag staat) van het Ancien Régime eigenaar van de twee derden van de heerlijkheid Schellebelle-Wanzele.

Bij koninklijk besluit van 1 februari 1932 werd de aanvraag goedgekeurd.

Het wapenschild stelt drie gouden St-Antoniuskrukken voor op een blauwe ondergrond. 

De betekenis van die drie St-Antoniuskrukken is nog steeds onduidelijk. Er doen wel een aantal volkse, meestal spottende verklaringen de ronde, ervan uitgaande dat het om drie t’s gaat die de afkorting van een spreuk zijn:

            Tut-Tut-Tut!

            Toe Tis Tonnozel!

            Tien Toten Tegoed!

            Toe Ter Toe!