Mariakapel Hekkergem

In de Hekkergemstraat, niet ver van het kruispunt met de Stationsstraat, staat een Mariakapelletje met als opschrift: “Nood zoekt Troost”.

De reden waarom het destijds gebouwd is, evenals het bouwjaar, is vooralsnog onbekend. 

Het kapelletje bestond zeker al in 1844. 

In de Atlas van de Buurtwegen staat het getekend bij nr. 334, met Joseph Vermeulen als eigenaar. 

Toen stond het op de hoek van de Hekkergemstraat en de “Kapellestraat” (nu Stationsstraat).

Vóór de komst van de spoorwegen (lijn Mechelen - Dendermonde - Gent in 1837, lijn Brussel - Aalst - Schellebelle in 1856) en het eerste stationsgebouw (1856), noemde het gedeelte van de huidige Stationsstraat tussen het Dorp en de Hekkergemstraat “Kapellestraat” en het verdere gedeelte noemde toen “Ertbrugstraat”. De huidige Ertbrugstraat noemde destijds “Bechemstraat”.

In 1938 werden onteigeningsplannen opgemaakt om de Stations- en Hekkergemstraat te verbreden en heraan te leggen. Hierbij diende het kapelletje te worden afgebroken. Het was toen eigendom van Theophiel Van Heddeghem, eigenaar van hotel “Zeezucht” te Knokke.

Gezien de oorlogsomstandigheden liep de planning jaren vertraging op. 

In 1950 werden de werken uitgevoerd. Toen was het kapelletje eigendom van de zusters Geldolf. Die zusters kennen we als uitbaters van het algemeen bekend geworden kruidenierswinkeltje op het Dorp.

Tot vóór de Tweede WO was Sinonie Baeyens eigenares van het winkeltje, ze bleef ongehuwd. Na haar dood, in 1942, namen haar nichten Stiene en Bertha Geldolf - die al bij haar inwoonden - het handelspand over, maar gedurende jaren bleef iedereen bij “Toontjes Senie” naar de winkel gaan. Het winkeltje was intussen uitgegroeid tot een kleine bazaar waar men zowat alle dagdagelijkse benodigdheden kon kopen. 

Zij lieten de kapel achteraan in hun tuin, aan de kant van de Hekkergemstraat herbouwen, zoals ze er nu nog staat. Momenteel is de kapel eigendom van Maria Van Durme. Binnenin staat een gemetseld altaar met houten opzetstuk voorzien van een beeld van OnzeLieve-Vrouw van Lourdes. In een nis aan het altaar staat een beeldengroep van het Laatste Avondmaal.

De voorpuntgevel heeft een sierlijk gesmeed ijzeren topkruis.